Ga naar inhoud

In vitro fertilisatie (ivf) vergoeding

De ivf vergoeding krijg je vanuit de basisverzekering. Daarvoor moet je als vrouw jonger dan 43 jaar zijn. Je krijgt eerst een verwijzing van de huisarts naar de gynaecoloog of uroloog. Die kan je een medische indicatie geven voor een ivf behandeling.

Ivf vergoeding uit de basisverzekering

Als een gewenste zwangerschap uitblijft, kan in vitro fertilisatie (ivf) uitkomst bieden. Je krijgt drie pogingen vergoed vanuit de basisverzekering. Ben je na één van die pogingen minimaal 10 weken zwanger? Dan kun je nog een keer gebruik maken van de vergoeding. Bijvoorbeeld als de zwangerschap onverhoopt niet tot een goed einde komt of bij een nieuwe kinderwens.

Een poging telt als er sprake is van een geslaagde follikelpunctie waarbij eicellen zijn verkregen. Ook als er geen rijpe eicellen tussen zitten, is de punctie geslaagd. Een embryoterugplaatsing telt niet als poging. Lukt het na 3 pogingen niet om zwanger te worden? Of duurt de zwangerschap onverhoopt korter dan 10 weken? Dan kun je helaas geen ivf-behandeling meer vergoed krijgen.

De ivf vergoeding geldt ook voor de wensmoeder van wie een embryo bij een draagmoeder wordt ingebracht. Kosten van de draagmoeder worden niet vergoed vanuit de zorgverzekering.

Als een andere vrouw eicellen doneert aan de wensmoeder, wordt er ook gebruik gemaakt van ivf technieken. Zowel bij de eiceldonor als de wensmoeder. Omdat de wensmoeder een medische indicatie heeft, worden ivf behandelingen bij haar vergoed. Voor de donor is geen vergoeding. 

Omdat ivf valt onder ziekenhuiszorg uit de basisverzekering betaal je eigen risico. Het verplichte eigen risico is € 385 per jaar. Heb je een vrijwillig eigen risico afgesloten? Dan betaal je maximaal € 885 van de ivf behandeling zelf, als je dat jaar nog geen eigen risico hebt verbruikt. 

Voor een (volledige) ivf vergoeding is het belangrijk om naar een gecontracteerde zorgverlener te gaan. Ook moet de gynaecoloog werken binnen een instelling met een vergunning voor ivf-behandelingen. Bij een zorgverlener zonder contract krijg je waarschijnlijk minder vergoed. Je kunt de zorgzoeker van je zorgverzekeraar gebruiken om een gecontracteerde zorgverlener te vinden.