In vitro fertilisatie (ivf) vergoeding
De ivf vergoeding krijg je vanuit de basisverzekering. Daarvoor moet je als vrouw jonger dan 43 jaar zijn. Je krijgt eerst een verwijzing van de huisarts naar de gynaecoloog of uroloog. Die kan je een medische indicatie geven voor een ivf behandeling.
Ivf vergoeding uit de basisverzekering
Als een gewenste zwangerschap uitblijft, kan in vitro fertilisatie (ivf) uitkomst bieden. Je krijgt drie pogingen vergoed vanuit de basisverzekering. Ben je na één van die pogingen minimaal 10 weken zwanger? Dan kun je nog een keer gebruik maken van de vergoeding. Bijvoorbeeld als de zwangerschap onverhoopt niet tot een goed einde komt of bij een nieuwe kinderwens.
Een poging telt als er sprake is van een geslaagde follikelpunctie waarbij eicellen zijn verkregen. Ook als er geen rijpe eicellen tussen zitten, is de punctie geslaagd. Een embryoterugplaatsing telt niet als poging. Lukt het na 3 pogingen niet om zwanger te worden? Of duurt de zwangerschap onverhoopt korter dan 10 weken? Dan kun je helaas geen ivf-behandeling meer vergoed krijgen.