Univé Noord-Nederland Welzijn en zorg

Het openbare ledenoverleg van Univé Noord-Nederland over het thema mantelzorg stond de aflopen weken vooral in het teken van persoonlijke ervaringen en behoeften.

De huidige coronapandemie heeft een jarenlange sluimerende veenbrand in de zorg pijnlijk zichtbaar gemaakt. Op dit moment is alles gericht op het in stand kunnen houden van levensreddende zorg. Deze verhult opnieuw de onderliggende exponentiële groei van de langdurende zorg.

Graag doen we hier verslag over het verloop en hetgeen we van elkaar leren.

Hierbij een beschrijving (het betreft de ervaring van mijn vriendin) die haar dementerende 80 jarige vader heeft beloofd dat zij hem zal helpen niet naar een verpleeghuis te hoeven.

Recent is het thema mantelzorg van start gegaan op ons ledenoverleg. De eerste antwoorden op drie verschillende vragen over de beleving van een mantelzorger zijn bijzonder leerzaam.

Zorgen voor een naaste doe je meestal omdat je een persoonlijke band hebt met degene waarvoor je zorgt. Wanneer je omgeving je in je waarde laat en je zo nodig ondersteunt, kan het jou en anderen goed doen.

Dat je aangesproken wordt als mantelzorger is een effect van de manier waarop zorg in Nederland georganiseerd is. Je bent geen professionele dienstverlener en zelf niet ziek. Je voelt je geroepen voor een chronisch zieke naaste. Het overkomt je beiden en stopt meestal pas als het niet meer hoeft. Je deskundigheid wordt vooral verkregen door ervaring.

Het overkomt jullie beiden en jij voelt je geroepen tijd en energie te geven aan de verzorging van je naaste. Dat kan jou goed doen en plezierig zijn voor allen.

In Nederland verlenen bijna vijf miljoen mensen in meer of mindere mate zorg aan zieke familieleden, vrienden, buren en anderen. Gewone mensen, zeer verschillend van aard die allemaal binnen de relatie met hun naasten op een bijzondere wijze onbaatzuchtig handelen en deze mantelzorg op zich nemen.