Ga naar inhoud

31 mei 2022Gezondheid

Huisdierbezoek tegen eenzaamheid

Het is tien uur op dinsdagochtend als Janny de gezellige huiskamer van woonzorgcentrum BerkenStede in Wolvega binnenwandelt. Elke week komt ze hier vrijwillig met haar hond Rosie op de koffie om bewoners gezelschap te houden en bij te staan. 

‘StaBij’-team 

Janny is met haar hond Rosie een zogeheten ‘StaBij’-team. StaBij is een project voor structureel huisdierbezoek aan ouderen. Een initiatief van zorg-instelling Meriant, waar BerkenStede deel van uitmaakt. Al in 2010 zijn ze gestart met het project, bedoeld om ouderen uit hun isolement te halen. “Mensen bloeien op als ik met Rosie op bezoek kom”, vertelt Janny. Dat kan meneer Brouwer, die al ruim vijf jaar in BerkenStede woont, beamen. “Ik heb zelf nooit huisdieren gehad, maar ik kijk altijd erg uit naar de komst van Rosie. Het is een opgewekt hondje en daar word ik ook vrolijk van. Ik weet niet waarom, maar ik vind het vooral leuk als ze vrolijk blaft tijdens een spelletje. Al kan ze helemaal niet hard blaffen. Toch moet ik erom lachen.” 

Sterke band 

Huisdierbezoek geeft ouderen niet alleen afleiding en plezier, het is vaak ook aanleiding voor een praatje. Janny: “Veel mensen hebben zelf een huisdier gehad en vertellen daar vol enthousiasme over. Door de aanwezigheid van Rosie, kruipen ze letterlijk uit hun schulp.” Ook als bewoners verdrietig zijn, biedt Rosie troost. “Het is mooi om te zien dat zo’n klein beestje tot zo’n grote steun kan zijn.” Gedreven vertelt Janny verder: “Ik heb een sterke band opgebouwd met de bewoners van BerkenStede. En ik niet alleen, Rosie ook. Als ze hier binnenkomt, gaat ze meteen op de bewoners af. Ze geniet van de aandacht en een aai over haar koppie. De liefde die ze geeft, krijgt ze meteen terug. Niet zelden krijgt ze een lekker hondensnoepje.” 

“Mensen bloeien op als ik met Rosie op bezoek kom” 

Eén-op-één of in een groep 

Een ontmoeting met een StaBij-huisdier hoeft niet per se in groepsverband plaats te vinden. Als mensen ziek zijn of het groepsgebeuren niet leuk vinden, kunnen ze ook kiezen voor een thuisbezoek in hun eigen appartement. “Ik heb ook regelmatig bewoners in hun thuisomgeving bezocht, maar ik vind de interactie in de groep ook leuk. In één bezoek maak ik acht mensen gelukkig. Dat geeft me heel veel voldoening. Voor Rosie is een groepsbezoek wel intensiever. Na een uurtje is ze moe en gaat ze erbij liggen. Maar dat vinden de mensen hier niet erg hoor. Ze nemen haar zoals ze is.”

Juiste match 

Naast Rosie verrichten ook andere viervoeters vrijwilligerswerk bij Meriant. Konijnen bijvoorbeeld. En poezen. “Vooral poezen zijn erg geschikt voor thuisbezoek. Ze laten zich makkelijk aaien en het gespin van poezen is voor veel mensen rustgevend”, vertelt StaBij-coach Anke Klaaren. “Niet alle dieren zijn geschikt voor contact met ouderen, daarom worden ze eerst medisch gekeurd en volgen ze een speciale training. Bewoners moeten er plezier in hebben, maar de dieren zelf ook. Het is mijn taak om de juiste match te maken tussen bewoner, vrijwilliger en huisdier. Bij Janny gaat het zo vanzelf, dat ik eigenlijk alleen nog maar op de achtergrond aanwezig ben.” 

Gouden momenten 

Het einde van het bezoek van Janny en Rosie nadert. De koffie en het gebak zijn op. Meneer Brouwer zit te knikkebollen. En een andere tafelgast voert Rosie het allerlaatste snoepje. “Rosie en ik hebben er weer van genoten”, besluit Janny. “Het voelt goed om iets voor een ander te kunnen betekenen. Ik hoop dit werk nog heel lang te doen. Die blije gezichten en leuke gesprekken zijn goud waard.” 

Deel dit bericht