Buitenleven

De welbekende commando’s zit, wacht en blijf zitten er al heel aardig in. Ik doe mijn best om zo consequent mogelijk tegen Boaz te zijn en hem niet te belonen wanneer hij schooit. Het schijnt namelijk dat wanneer je dat gedrag beloont het je ongeveer driehonderd keer meer moeite kost om dat gedrag er weer uit te krijgen. Ah…dat is er verkeerd gegaan bij de opvoeding.

Ik typ dit blog op dezelfde plek aan de eetkamertafel in de woonkamer waar ik twee weken geleden, 19 februari 2022 om precies te zijn, ook aan het werk was. Helaas was de aanleiding minder mooi. Het land werd toen en de voorgaande dagen geteisterd door maar liefst drie stormen. Opeenvolgend waren dat Dudley, Eunice en Franklin. Los van elkaar mooie namen voor honden…
Bij Univé Noord-Nederland trad op vrijdag 18 februari het calamiteitenplan in werking. Dat houdt in dat naast de reguliere schadebehandelaars extra collega`s worden bijgeschakeld om schades te melden en daar waar mogelijk direct af te handelen.

Omdat ik samen met een collega verantwoordelijk ben voor de afdeling Telefonie heb ik binnen het team direct een uitvraag gedaan voor vrijdagavond en zaterdagochtend. Al snel volgden aanmeldingen en werd een rooster opgesteld. Op vrijdagavond kwamen al best veel schademeldingen binnen, maar op zaterdag stond de telefoon roodgloeiend. Van verschillende afdelingen werd ondersteuning geboden om zoveel mogelijk relaties met stormschade te woord te staan en gerust te stellen. Op dat moment wil je ook een luisterend oor bieden.

Het eerste telefoontje dat ik opnam blijkt een bekende te zijn. Hij woont in een bosrijke omgeving in een nabijgelegen dorp. Er dreigt een boom op de woning te vallen maar gelukkig heeft een andere boom dat in eerste instantie voorkomen. In zo’n geval mag een verzekerde een bedrijf inschakelen die ervoor zorgt dat de boom geen schade veroorzaakt aan een woning of bijgebouw. De zogenaamde bereddingskosten worden tot 350 euro vergoed. De kosten om een boom af te laten voeren zijn voor eigen rekening. Gelukkig zijn er veel mensen die dat gratis doen, want de boom kan goed gebruikt worden als brandhout. Onze relatie is tevreden en levert een week later de nota op kantoor in.
Op dat moment realiseer ik mij dat deze schade dichtbij is ontstaan. Ik heb nog geen tijd gehad om te kijken of ik zelf schade heb, maar ook niet of er in mijn nabije omgeving schade is. In de loop van de dag ontdek ik dat er een stuk kunststof van de gevel is afgewaaid en dat de pijp van het ventilatiekanaal bij de buren in de tuin ligt. Klein leed, wat met een beetje montagekit snel weer is verholpen.

Lopende de dag spreek ik leden uit heel Noord-Nederland. Uit het noorden van Groningen komt een telefoontje bij mij binnen van een man wiens dak van zijn tussenwoning is weggewaaid. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar eerder op de dag was hier al extra aandacht aan gegeven. De man en zijn vrouw zijn in eerste instantie goed opgevangen bij het tegenovergelegen bowlingcentrum. De nacht hebben ze doorgebracht bij de kinderen. De kinderen op de bank en onze verzekerden, die al wat ouder zijn, op het bed. De man reageert nuchter, maar wil ook graag weten hoe het nu verder gaat. Ik verbind de relatie door en wens hem veel sterkte. Zo’n schade moet worden geregeld door een schadebehandelaar die weet hoe te handelen. Ik houd mij wel bezig met omgewaaide schuttingen, dakpannen die zijn weggewaaid en carports waarvan het dakleer los is geraakt. Daarnaast verbaas ik mij weer over het grote aantal weggewaaide trampolines. Beste mensen, mocht er een weerswaarschuwing zijn en het lijkt hard te gaan waaien, zorg er dan voor dan de trampoline wordt opgeruimd of tenminste goed wordt verankerd. Ze zijn namelijk heel erg windgevoelig en buren zullen minder blij zijn met een trampoline op hun auto.
Ook spreek ik mensen die een heel angstige nacht hebben gehad en niet naar bed durfden te gaan uit angst dat hun dak zou wegwaaien. En niet onterecht.

In de loop van de zaterdagochtend krijg ik de vraag of het mogelijk is om op te schalen in aantallen en dat er door wordt gewerkt tot het einde van de middag. Wederom zijn er een groot aantal collega’s die hun agenda leegruimen en er willen zijn voor onze leden. Deze zijn soms verbaasd dat ze iemand aan de lijn krijgen. Dat maakt mij trots. Als lokale coöperatie moet je er op dat soort momenten voor je leden zijn en meedenken in oplossingen. Natuurlijk kunnen wij er niet voor zorgen dat aan het einde van de middag de dakpannen weer op het dak liggen of de schutting overeind staat. Maar we kunnen wel instructies geven wat iemand moet doen om verdere schade te beperken, foto’s te laten maken van de schade en alvast contact op te nemen met reparateurs of zelf aan de slag kunnen gaan.
Aan het einde van de dag lopen Esther en ik nog een rondje. Bij een woning aan het Scheenebospad zien we een losliggende dakpan. Ik bel aan en vraag of ze weten dat er een dakpan afligt. De bewoner is enigszins verbaasd maar wanneer ik de bewuste plek aanwijs zijn ze dankbaar. Later in de week blijkt dat hiermee waterschade is voorkomen.

Voor de rest van de week gaan er een aantal collega’s door naar de afdeling Schade om daar te ondersteunen. Dat blijkt geen overbodige luxe, want op maandag komen er in totaal achttienhonderd telefoongesprekken binnen. Op een gemiddelde maandag komen er zeshonderd telefoontjes. Dat is stevig doorbijten op de afdeling.

Van de teamleider Schade krijg ik een statusupdate. Meer dan drieduizend meldingen en in totaal voor miljoenen schade.  Dat dit impact heeft voor Unive Noord-Nederland staat als een paal boven water. Achter deze cijfers gaat veel persoonlijk leed schuil. Daar staan we zeker bij stil. Zeker wanneer het ook nog flink gaat regenen.

Des te meer reden om, nu een week later, op deze zonovergoten zaterdag er lekker op uit te gaan. We besluiten om naar het strand te gaan. Boaz gaat ook mee. Hij mag en kan nog niet zover lopen. Gelukkig heeft Esther nog een fietskar en daar kan hij, met wat aanpassingen, goed in zitten. Ik loop achter de ‘kinderwagen’ en mijn oudste zoon zegt tegen mij: “Ziet er goed uit heit”. Ha, een tweede leg beginnen we niet aan. Ons samengestelde gezin is compleet met zes kinderen, Boaz, Joris (de kat), kippen, vissen en twee konijnen.

Jeroen Mulder
Ambassadeur Univé Noord-Nederland