8 juni 2020Gezondheid
Ultiem ochtendgeluk
Ik ben altijd een ochtendmens geweest. Vorig jaar naast een drukke baan bij een marketing bureau hard trainen voor de halve marathon. Dat betekende om half 6 op voor een 16 kilometer interval training voor het werk.
Soms even moeite met wakker worden, maar altijd heerlijk, vooral in de lente met een prachtig opkomend zonnetje!
Sinds Corona ons in zijn greep heeft genomen, ben ik die ochtenden nog meer gaan waarderen, want dat waren vooral aan het begin in maart de momenten dat buiten veilig was. Niemand in het bos, alleen de vogeltjes, reetjes en haasjes. Door Corona werden ook alle geplande loopjes afgelast en eigenlijk ben ik daar best dankbaar voor.
Ik ben veel meer gaan luisteren naar mijn gevoel. Ik word echt extreem gelukkig van heerlijk dwalen in het bos of op de hei. Soms even ergens zitten luisteren, een fotootje maken of mijn (zee)hond Jax laten poedelen tijdens onze canitrail.
Ik ben de laatste tijd gestopt met de standaard interval trainingen op asfalt, niet even snel een rondje moeten rennen voor het werk, maar echt even de tijd nemen, ergens heen rijden, richting een mooi natuurgebied waar ik heerlijk kan trailen. Samen met Jaxy of alleen voor een langere afstand. Zo rende ik vorige week een prachtige 32 kilometer trail in Bakkeveen, voor 09.00 uur, en stond ik dus 05.15 uur op de hei. Als je die zon op ziet komen en je bent even helemaal alleen op de wereld.. Alleen jij en de natuur. Dat is echt ultiem geluk!
Ik daag iedereen uit om deze zomer 1x op te staan voor zonsopkomst en de hardloopschoenen, wandelschoenen of fiets te pakken. Echt, je zal er geen spijt van krijgen!
Meike
Deel dit bericht