11 december 2022Gezondheid
Wat ben ik blij dat de zorg zo goed geregeld is!
Op woensdag 10 januari 2018 kreeg mevrouw Chan-Hong, eigenaresse van Chinees Restaurant Wun Tung in Groenlo, de schrik van haar leven. Terwijl ze ’s middags in de keuken een maaltijd aan het voorbereiden was, ging er iets vreselijk mis. Bij het overgieten van de rijstpap naar een andere pan, stootte ze haar been tegen de tafelpoot waardoor ze haar evenwicht verloor en de pan met kokende rijst over haar heen kreeg. Ze liep brandwonden op aan haar schouder, borst, nek en een deel van haar gezicht. En doordat haar bril besloeg gleed ze tot overmaat van ramp ook nog eens uit. Ze viel achterover op de grond in de hete rijstpap, waardoor ze eveneens flinke brandwonden op haar rug opliep…
Derdegraads brandwonden
“Hoe het kon gebeuren is me nog steeds een raadsel. Maar het ging heel snel en mijn man, zoon en schoondochter schoten me direct te hulp. Het gekke was dat ik zelf geen pijn voelde, maar mijn man was echt in paniek. Hij bleef maar roepen: ‘bel de dokter’, terwijl hij mij ondertussen hielp om mijn kleding uit te doen. Achteraf gezien had ik direct met kleding onder een lauwe douche moeten gaan staan, precies zoals ik geleerd heb tijdens BHV. Maar op zo’n moment ben je helemaal in de war. Ik bleef wel rustig, dacht dat het wel meeviel omdat ik nauwelijks pijn voelde. Maar achteraf hoorde ik dat derdegraads brandwonden ook geen pijn doen omdat de zenuwen zijn aangetast. Het was dus veel heftiger dan ik dacht.”
Met spoed naar Groningen
“Gelukkig waren we binnen 10 minuten bij de huisarts die ons doorstuurde naar het ziekenhuis in Winterswijk. Ik weet nog dat ik dacht: even de blaren doorprikken en dan kan ik weer naar huis. Maar in Winterswijk stuurden ze ons direct door naar het brandwondencentrum in Groningen. In een ambulance met gillende sirenes werd ik daarheen gebracht, aangesloten aan een infuus en helemaal ingepakt in folie om me warm te houden. Toen besefte ik pas de ernst van de situatie. Mijn lichaam was voor 15% verbrand en de behandeling voor derdegraads brandwonden zou minimaal 1,5 jaar gaan duren werd mij verteld.
Die eerste dag in Groningen kreeg ik 2 mofinespuiten en werd ik op een steriele kamer geplaatst. Ik moest 3 weken in quarantaine en de kamer werd 2 x per dag grondig schoongemaakt om een bacteriële infectie te voorkomen. Dagelijks werd het verband verschoond en de wonden gezalfd. Ook moest ik 3 liter water drinken per dag. In 4 dagen kwam ik 12 kilo aan, omdat mijn hele lichaam vocht vasthield. ’s Nachts kon ik niet slapen door de open wonden.”
Huidtransplantaties, controles en fysio
Op 30 januari 2018 vond de eerste huidtransplantatie plaats. Er werd huid uit mijn bovenbeen gebruikt om de andere delen van mijn lichaam mee te bedekken. En op 9 februari mocht ik weer naar huis. In het trajact daarna volgden nog 3 huidtransplantaties en moest ik regelmatig terug naar Groningen voor controle of een corrigerende operatie. Ook startte ik een lang traject met fysiotherapie behandelingen. Nu, bijna 3 jaar na het ongeluk, voel ik me weer goed en ben ik weer fulltime aan het werk.
Lof voor Univé en het zorgpersoneel
“Als ik terugkijk op deze tijd, kan ik maar 1 ding zeggen: wat ben ik blij dat de zorg in Nederland zo goed geregeld is. En dat ik door Univé Oost volledig ontzorgd ben. Ik heb geen ziekenhuisrekening voorbij zien komen, heb niets voor dit traject hoeven betalen. Zelfs de kosten voor vervoer van Groenlo naar Groningen werden door mijn zorgverzekering bij Univé vergoed. Ik heb altijd al aanvullend zorgpakket ‘Beter’ gehad, omdat ik in de keuken werk en dat nu eenmaal belastend is voor je spieren. Daar was ik achteraf blij mee. Maar zo’n ongeluk kun je niet voorspellen. En dan is het fijn dat je goed verzekerd bent en dat je te allen tijde met vragen bij de Univé-winkel in Groenlo kunt binnenlopen. Het was een heftige tijd en het is gelukkig goed afgelopen. Mijn complimenten gaan uit naar het personeel dat dag en nacht voor me klaar stond en mij zo goed verzorgde!”
Deel dit bericht