Arnold en Erwin: broers werken al 60 jaar voor Univé

Zowel Arnold als Erwin kwam na de meao bij Univé terecht. Erwin liep begin jaren ’90 stage bij Univé Zuidwolde, toen nog een zelfstandige onderlinge verzekeraar. Arnold was na de meao nog wat zoekende: werd het de kant van accounting of toch iets anders? Via een omscholing kwam hij met Univé in aanraking. “Het waren andere tijden. De banen lagen toen niet zo voor het oprapen als nu. Een jaar na Erwin zat ik ook bij Univé voor een gesprek over een stage”, blikt Arnold terug. “Het was de tijd van de verkoop van woekerpolissen op basis van provisie, maar zo wilde ik niet werken. Ik wilde gewoon goed en eerlijk advies geven. Dat kon bij Univé.”

Particulier adviseur en schaderegelaar
Na zijn stage bij Univé Meppel volgde een tijdelijk en al snel een vast contract. Inmiddels zijn we een kleine dertig jaar verder en werken beide broers nog steeds voor Univé Noord-Nederland. Arnold als particulier adviseur in de winkel, Erwin als schaderegelaar aan de telefoon. “Tijdens mijn eerste stage had ik zelf voor Univé gekozen, voor mijn tweede stage kreeg ik Univé Meppel toegewezen. Toen kregen we wel de vraag of het goed zou komen, twee broers binnen dezelfde organisatie”, lacht Erwin.

“Privé is privé en werk is werk”
Goed kwam het zeker. Waar de één bij Univé Meppel bleef werken, kwam de ander bij Univé Rolde/Anloo terecht. Na verschillende fusies werden ze bij Univé Noord-Nederland weer écht collega’s. “Maar we treffen elkaar eigenlijk nooit”, vertelt Erwin. “We doen beiden natuurlijk ook heel ander werk. Heel soms hebben we leden in de winkel of aan de telefoon die dan zeggen: ‘Ik had je broer aan de lijn of was bij je broer in de winkel’. Dat is dan natuurlijk wel grappig. Maar samen hebben we het eigenlijk nooit over werk. Privé is privé en werk is werk.”

Oplossingen zoeken en advies geven
Hoewel Arnold en Erwin ander werk doen, hebben hun werkzaamheden wel veel gemeen. “We proberen leden te ontzorgen, ze bij te staan en te helpen, een oplossing te zoeken en advies te geven”, somt Arnold op. “Univé is een coöperatie. Dat betekent dat je het samen doet en meer doet dan een lid verwacht. We horen natuurlijk soms best heel schrijnende verhalen. Zo was er – toen ik net was begonnen bij Univé – een woningbrand. Een gezin stond ’s ochtends met pyjama aan op straat, ze hadden niks meer. Ze waren zo blij met hoe wij ze toen geholpen hebben, dat de kinderen als volwassenen inmiddels ook lid zijn geworden. Ik tref ze nog weleens in de winkel. Fantastisch toch?”

“Veel situaties en verhalen blijven je bij”
Erwin knikt instemmend. “Veel situaties en verhalen blijven je bij. Zo hadden we een lid dat na een brand in een naburige woning niet meer thuis kon blijven. Zij en haar gehandicapte kind hadden natuurlijk direct vervangende woonruimte nodig, maar alles zat vol. Uiteindelijk kwamen we zo in Borger terecht. De vrouw had echter geen auto, terwijl haar kind hier naar school ging. Toen hebben we ook een auto geregeld. De vader van de vrouw was zo blij met wat we hadden gedaan, dat hij ons kwam bedanken met een zak appels. En het leukste: die appels kwamen van een Univé-boom die we tijdens een open dag eens hadden uitgedeeld. Een collega heeft er toen een heerlijke appeltaart van gemaakt. Dat zijn de mooie dingen om te kunnen doen.”