Ga naar inhoud

4 december 2017

Thuiszorg is elkaar helpen

Univé gelooft in elkaar helpen en werkt daarom samen met thuiszorgorganisaties. In het magazine ‘Oost west, thuis best’ vertellen medewerkers en cliënten verhalen over het geven van zorg en het ontvangen ervan. Lees het verhaal van Tonny en Ilse en bekijk de video's voor meer verhalen.

Univé gelooft in elkaar helpen en werkt daarom samen met thuiszorgorganisaties. In het magazine ‘Oost west, thuis best’ vertellen medewerkers en cliënten verhalen over het geven van zorg en het ontvangen ervan. Lees het verhaal van Tonny Ensink-Stegeman uit Oldenzaal die zorg ontvangt van wijkverpleegkundige Ilse Teggeler. En bekijk de video's met meer verhalen.

Tonny en Ilse over thuiszorg

Ilse leerde cliënt Tonny tijdens haar stage kennen en komt al ruim vier jaar lang tweemaal per dag over de vloer om haar te verzorgen. In de tijd die ze met elkaar hebben doorgebracht is er een hechte band ontstaan. Tonny: “Ze heeft een luisterend oor en weet precies hoe ik in elkaar zit. Ilse heeft altijd de juiste oplossing voor mij.”

Meedelen in het gevoel

Ook voor Ilse is het een bijzondere band geworden: “Tonny vertelt me veel. Het meest bijzondere moment was misschien wel dat ze het nieuws bracht dat ze overgrootmoeder werd. Ze had de envelop met de foto van de echo in haar nachtkastje bewaard, zodat ze ‘m tevoorschijn kon toveren als ik haar ‘s ochtends kwam helpen. Trots dat ze was! Ik moest meedelen in dat gevoel en daarom wilde ze me ermee verrassen. Dat was memorabel!”

‘Ik wil graag thuis wonen’

Zelfs nu ze 83 jaar oud is en thuiszorg ontvangt, zorgt Tonny altijd voor gezelligheid. Ilse: “Eenzaam is Tonny absoluut niet. Ze doet mee aan veel activiteiten en heeft een batterij aan vriendinnen.” Ilse merkt het in haar werk en Tonny in haar dagelijks leven: je thuis voelen is heel belangrijk. Tonny woont nog in haar eigen huis, mede door de hulp van Ilse. “Ik vind het fijn om thuis te zijn. Ik denk er soms voorzichtig over na dat ik hier misschien eens weg moet. Maar eerlijk gezegd hoop ik hier ooit te overlijden. Ik heb hier alles opgebouwd en hier ontvang ik de mensen van wie ik houd. Hier kan ik ze in de watten leggen. Daar ben ik dankbaar voor. ” Maar als ik toch eens uit huis moet, moet het, zegt ze. Want ze wil haar kinderen niet lastigvallen met mantelzorg.

Allebei een zorgend karakter

Ilse grijnst en schudt haar hoofd: “Typisch Tonny. De hele tijd aan anderen denken  en niemand tot last willen zijn. Ze wil liever zelf mensen verzorgen in plaats van verzorgd worden. Maar van mij kan ze het goed hebben, omdat we denk ik allebei dat zorgende karakter hebben.” Tonny: “Zij is er voor ons, daar moet je dankbaar voor zijn. Want door mensen zoals Ilse heb ik de energie om iedere dag weer blij te kunnen zijn.”

Lees de hele verhalen in het gratis magazine ‘Oost west, thuis best’, af te halen in de Univé-winkel bij u in de buurt.

Deel dit bericht